środa, 29 maja 2013

Młodzi, ambitni pracoholicy


Trudna sytuacja na rynku pracy, stale rosnące bezrobocie i kryzys gospodarczy sprawia, że stawianie obowiązków zawodowych na pierwszym miejscu nikogo już nie dziwi. Okazuje się jednak, że coraz częściej proporcje pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym zostają zaburzone. Jak pokazuje badanie CBOS* co dziesiąty Polak jest uzależniony od pracy. Pracoholicy to najczęściej osoby młode, posiadające własne firmy lub będące pracownikami wyższych szczebli: dyrektorzy, kierownicy czy menadżerowie dużych korporacji. Łączy ich zespół cech, które na co dzień są pożądane: ambicja, dążenie do perfekcji, chęć ciągłego doskonalenia, nastawienie na sukces. Jednak doprowadzone do przesady mogą tworzyć wybuchową i destrukcyjną mieszkankę.

Pracoholizm niesie wiele negatywnych konsekwencji zdrowotnych i społecznych. Uzależnienia behawioralne wyczerpują bowiem fizycznie i psychicznie. Częstymi dolegliwościami są permanentne zmęczenie, problemy ze snem i koncentracją, bóle głowy oraz wrzody żołądka, które są efektem ciągłego stresu i presji. Nadmierne oddanie się obowiązkom zawodowym powoduje także zaniedbywanie relacji z rodziną i najbliższym otoczeniem. 

Paradoksalnie chorobliwa potrzeba pracy bywa sposobem na radzenie sobie z silnym napięciem emocjonalnym, ucieczką od problemów, kompleksów czy niepowodzeń w życiu prywatnym. Skupienie uwagi na karierze daje złudne poczucie kontroli nad życiem, a sukces podnosi poczucie własnej wartości i pewności siebie.

Leczenie uzależnień takich jak pracoholizm bywa skomplikowanym i długotrwałym procesem, głównie ze względu na niejednoznaczność objawów, które początkowo pozostają niezauważane i często bagatelizowane. Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, najważniejsze jest uświadomienie sobie istnienia problemu i podjęcie odpowiedniej terapii. Warto również zastanowić się nad swoimi priorytetami i wyraźnie oddzielić sferę zawodową od prywatnej zanim praca zdominuje życie.


*Oszacowanie rozpowszechnienia oraz identyfikacja czynników ryzyka i czynników chroniących w odniesieniu do hazardu oraz innych uzależnień behawioralnych, cz. IV: PRACA, 2012

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz